Gövdesi gamzelim
Canım meyvelim
Zeytinim
Ağacım
Sen gidersen çorak kalır Ege
İncir de küser seni kesen ellere
Biz insanlar ah zeytinim
Yağını sabununu gölgeni unutur muyuz
Tanelerin soframızdan silinir mi
Ağacım dalım yaprağım
Köklerin havaya değmesin
Toprağın kalbinde kalsın hep
Köklerin hep yaşasın
Dursun gövden yüzlerce yıl durduğu yerde
Canım zeytinim
Direnmek gerek senin için
Düşman karadır zifiri kara
Kara düşler kurmuş senin hakkında
Düşman eşelemek ister eşinmek deşinmek ister
Yerine gelmez işler dönüşü olmaz yolda
Düşmanın dini İmanı para
Evin Okçuoğlu
