Evin
Canı esir almak değil
Aşkı özgür bırakmaktır
Kıskacına almak değil
Gözde feri dert etmektir
Kaşı gözü boyu değil
Dolu dizgin özlemektir
Diz dibinde solmak değil
Sorsan evin neylemektir
Düşten düşe koşmak değil
Geçip özden öz vermektir
Dar zamanda yılmak değil
Bugün de karış karış kulaç kulaç gezindim
Dalgın bir dağın eteğinde güneşle dinleniyorduk
Birden parıltısı gözüme doldu suyun kıpırtısız sessiz yüzeyine
düştü derin düşünce
Dalıp da çıkmasam derin duygulardan
Balıklar yol gösterir mi kaybolsam
Birden gökte bir kuş süzülür
Martı mıdır kırlangıç mı suya dalan karabatak mıdır
Bir tutam sevdayı kapıp engin sulardan
Göçüp gitmek var kozmosta bir damla olmak
Karış karış kulaç kulaç erişmeye doğru
Her kulaç bir boşluk açar her karış bir dolgu
Kanatlarda rüzgâr
Düşlerde bir yâr
Boşluklarımıza düşeriz göğe doğru
Evin Okçuoğlu
Bir gülün yaprakları arasına
Başı hoş eden ezgiler üşüşür üstelik
Gelip geçer bir mevsim daha
Tarifi zor çalkantılar içindedir gece
Uykulu bir sabaha sessizce merhaba
Evin Okçuoğlu
Rüzgar durur utanır estiğine
tutuşturucu el durmaz.
Söndürdüğü suyla serinletir kaplumbağayı
yüreği olan yanar
yüreksizler kasa dolusu utanç toplar.
Başımız yok artık dert yanacak
yanarken vatan imdadı duyacak.
Başımızı kaldırınca serpilecek yüreklere sular
sular ki artık yangına değil, serinlemeye yarar.
Evin Okçuoğlu
ŞİİR GEÇİDİ
Evin Okçuoğlu
Şiir geçidi başlar içsel törenlerimde
Bir çiçeğe takılır hecelerim
Çiçek de yüreğime
Sokaklar meydanlar dolar taşar
Esirliğin üzerinden geçer
Kapılarını zorlar durur
Sözüm ona yüce cücelerin
Nasıl tutulur yılların hesabı
Yasasız yasalara boyun eğerken
Kurumlar değil devletler çökerken
Nasıl kurulur çiçekten bir evren