Söylenmemiş bir söz arar şair
Derinlerden su çeker
Gökyüzü de yeryüzü de bir
“Bir” çeşitlenir çiçeklenir bazen
Ya da o “bir” çözülür yayılır
yürek yürek gezer aşk serpiştirir
Kimi zaman o bir inatçı intikamcıdır
Baskın gelen de o “bir”dir suskun kalan
da
En sonunda bir sızı kalır
Yürek durursa bakar insanlar biraz
Sonra o da geçer
Bir devinir titreşir anlam vere vere
Anlamı alır koklarsın
Rengini görür tadarsın
Bağrına saplar dikeninden gül takarsın
Anlam izleridir anılar
Buruk çay
acı kahve
kadehte meydir
Kulağa çalınan ezgidir
Her anlam izi bir değil
Kimi parıldatır gözün ferini
Kimi taşırır gözden özün sularını
Ama işte o da “bir”
Yine de Hiç’ten iyidir
