çoktan kabuğu dökülse de yaranın
zaman zaman sızlar
hele akşamüzeri
süt maviyken gök
ya da gün doğarken
yağmurda karda veya
ne zaman saplanacağı bilinmez
çiçeğin bal verişini görünce arıya
ya da ağaç yaprağını döktüğünde başlar
tomurcuklarını patlatana kadar sürer
aşk okundan kalma sızı
kıyısında yosun koklarken
çakıllarını gıcırdatırken kumsalın
ufukta bir yelken şişer
sızıdır bu
belli olmaz
ay süzülürken iç burkarak
yerleşir mıh gibi
dinmek bilmez
