Odtünün
kavakları
Dökülür
yaprakları
Bize de derler
odtülü
Yar fidan boylum
Koruruz
kavakları
sarıldılar önce memeye
körpe kollarıyla anaya
ninnilerimiz okşadı
büyüdü yüzakları
tuttular kalemi
halaylarla yürekle kavradılar bilimi de
genç insanlardı
gün geldi
sarıldılar sevgiliye de
daha yeni sayılır gezide sarmaladıkları
üç beş ağaç demişlerdi hani
şimdi vatan bir tutam kavak korusu
şimdi sıra tek tek sarılma zamanı
devrim bahçesinde odtünün kavakları
daha testereler duyulmadan başladı nöbet
ışıklı insanlar haykırdı
ağaca kıyma kesme hoca
bu doğanın yüce sesiydi
yakarış değil
insanlığa çağrı
odtünün kavakları serin serin verdi gölgesini
devrim bahçesinde ışıklı gençler zamanı
Evin Okçuoğlu
