EN ESKİ HECEDİR AŞK
güneş doğarken de
batarkenki gibidir içimizin muazzamlığı
sonsuzluğun içinde bir anıdır
anımsamak istediğimiz ama
bir türlü uzanamadığımız gerilerdedir hep
yüzyıllardır tanıştığımız tanımsız duygudur
aynı parçalar saçılmış içlerimize o muazzamlıktan
ilk insanın ürkek güçlü kahraman yanından kopmuş
tek başına duran
gözleri ufka dalan
yapayalnız eski insandan
en eski genlerden kalan bir tutam ışındır aşk
o yüzden nedensizdir yavaşça titreşir
odağı belirsizdir yayılır evrene
anımsansın diye o ışın
düşer sevgilinin üzerine
düşmezse de kalır yerinde
tanımsız muazzamlığıyla
hep içimizde
Evin Okçuoğlu
